Konsultacja psychologiczna seksuologiczna terapia par terapia uzależnień Piaseczno Józefosław
Konsultacja psychologiczna
Konsultacja psychologiczna seksuologiczna terapia par terapia uzależnień Piaseczno Józefosław
Konsultacja u psychologa to pierwszy krok w rozwiązaniu Twoich problemów i odzyskaniu równowagi życiowej. W zależności od Twoich potrzeb psycholog skieruje Cię na odpowiednią ścieżkę terapii. Może być to w formą wsparcia, interwencji lub konsultacji. Pomoc psychologa będzie przydatna szczególnie w momentach, gdy czujesz, że nie radzisz sobie z pewnymi problemami dotyczącymi emocji, stresorów lub masz problemy w relacjach z innymi ludźmi. Znaczącym objawem ukazującym, że wizyta u psychologa jest przydatna, jest fakt przerastających Cię aktualnie życiowych problemów. Często pojawia się wówczas zdesperowanie, lęk, silny stres, bezsilność czy utrata nadziei na poprawę.
Terapeuta jest w posiadaniu wiedzy, umiejętności i doświadczenia, które pomagają w rozwiązywaniu problemów. Do osiągnięcia celu niezbędne jest Twoje zaangażowanie i gotowość na zmiany. Motywacja i systematyczna praca z Twojej strony są niezwykle istotne oraz kluczowe.
Psycholog zapewnia komfortowe warunki oraz atmosferę wzajemnego zaufania do podzielenia się przez Ciebie o Twoim życiu i tym przez co przechodzisz. Dzięki właściwym pytaniom i elementom psychoedukacji będzie towarzyszyć Ci w lepszym zrozumieniu siebie, Twoich emocje oraz ich źródła.
Psycholożka lub Psycholog pomogą Ci w poniższych sytuacjach:
- trudna sytuacja życiowa
- poczucie osamotnienia
- przewlekły stres
- napady lęku
- codzienne napięcie
- trauma
- zaburzenia odżywiania
- brak samoakceptacji
- niska samoocena
- depresja
- potrzeba satysfakcji w życiu
- chęć osiągnięcia spokoju
- trudności w relacjach
- trudności w rodzicielstwie
- potrzeba wyciszenia i reintegracji
- wsparcie sytuacyjne
Konsultacja psychiatryczna
Konsultacja psychologiczna seksuologiczna terapia par terapia uzależnień Piaseczno Józefosław
Konsultacja psychiatryczna jest bardzo skuteczna w poznaniu wszystkich dolegliwości oraz pomaga w ocenie jednostki chorobowej. Psychiatria ma za zadanie przeprowadzenie szczegółowego wywiadu z Pacjentem, który może określić problem, z jakim się on zmaga. Gdy udało się już zidentyfikować główny problem, psychiatra rozpoczyna właściwe leczenie.
Psychiatra to specjalista, który może pomóc pacjentom zarówno w zakresie doraźnych zaburzeń psychicznych, np. wywołanych przez śmierć bliskiej osoby czy inne traumatyczne przeżycie, jak również chorób psychicznych o charakterze przewlekłym, które wymagają regularnej kontroli stanu pacjenta.
Do chorób diagnozowanych i leczonych przez lekarza psychiatrę zaliczają się między innymi:
depresja (zarówno depresja sezonowa jak i reaktywna, maskowana, okołomenopauzalna, nerwicowa czy depresja poporodowa),
zaburzenia lękowe z napadami lęku,
zaburzenia lękowe związane ze stresem, a także te przyjmujące postać somatyczną,
zaburzenia dysocjacyjne,
fobie,
zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne,
uzależnienia, jednak przede wszystkim pod kątem objawów depresyjnych i odstawiennych,
zaburzenia psychiczne pourazowe, w tym urazy psychiczne i traumy,
zaburzenia odżywiania (bulimia, anoreksja, kompulsywne objadanie się),
choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD),
zaburzenia psychiczne w formie urojeń,
schizofrenia,
otępienie umysłowe,
zaburzenia somatyzacyjne,
zaburzenia snu,
zaburzenia osobowości.
Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób ICD-10 klasyfikuje wszystkie choroby psychiczne w rozdziale V, jako zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania, pod kodami F00-F99.
Do psychiatry możemy udać się samemu, gdy zauważymy u siebie niepokojące objawy lub w wyniku otrzymania skierowania do odbycia takiej wizyty, wystawionego przez każdego innego lekarza, takiego jak lekarz rodzinny, neurolog czy internista. Potrzebę konsultacji psychiatrycznej może zalecić nam również psycholog lub psychoterapeuta. Często zwlekamy z podjęciem decyzji, bagatelizując odczuwane przez nas dolegliwości lub po prostu wstydzimy się przyznać, że mamy problemy ze zdrowiem psychicznym.
Jakie są główne symptomy, które powinny skłonić nas do wizyty u psychiatry? To między innymi:
częste zmiany nastroju,
zmiany naszej codziennej aktywności – jej zwiększenie lub wręcz przeciwnie, nagłe ograniczenie i apatia,
izolowanie się od społeczeństwa, ograniczenie relacji z członkami rodziny i innymi ludźmi,
utrata zainteresowań,
ciągłe przygnębienie, towarzyszące nam przez długi czas poczucie bezradności i smutku,
uczucie osamotnienia,
myśli samobójcze,
nieustający strach i niepokój,
zwiększona nadwrażliwość emocjonalna i nerwowa,
zaburzenia koncentracji,
zaburzenia snu, zarówno bezsenność jak i nadmierna senność,
omamy, zarówno wzrokowe jak i słuchowe,
somatyczne objawy takie jak zwiększona potliwość, drżenie rąk czy bóle głowy, które nie mają żadnej określonej przyczyny fizycznej,
uzależnienie od używek, leków, hazardu czy seksu.
Podstawą do wizyty u psychiatry są także wszelkiego rodzaju trudne wydarzenia w naszym życiu, z którymi ciężko nam sobie poradzić ze względu na emocje jakie wywołują (np. choroba, utrata pracy, śmierć bliskiego).
Co ważne, do psychiatry możemy się zgłosić zarówno w przypadku wystąpienia objawów zaburzeń psychicznych u nas samych, jak również u osoby nam bliskiej, partnera czy członka rodziny. Co prawda w tym przypadku lekarz psychiatra nie jest w stanie postawić diagnozy czy rozpocząć leczenia, ale może nas wesprzeć i wyjaśnić jak funkcjonować z taką osobą, czy jak namówić ją na wizytę u psychiatry. Jest to szczególnie istotne w przypadku takich zaburzeń psychicznych jak uzależnienie od alkoholu lub narkotyków, schizofrenia, zaburzenia osobowości czy choroba afektywna dwubiegunowa.
Konsultacja seksuologiczna
Konsultacja psychologiczna seksuologiczna terapia par terapia uzależnień Piaseczno Józefosław
Konsultacja u seksuologa wskazana jest w przypadku pojawienia się problemów dotyczących seksualności i płciowości. Mogą one mieć charakter indywidualny lub być realizowane w parze. Opierają się przede wszystkim na szczegółowym wywiadzie z pacjentem w celu uzyskania możliwie największej ilości informacji o trudnościach, z jakimi się zmaga dana osoba
Główne pytania zadawane przez seksuologa dotyczą:
- stanu zdrowia;
- samopoczucia
- psychicznego;
- stosowanych leków;
- orientacji seksualnej;
- przeszłych i obecnych związków intymnych;
- doświadczeń seksualnych;
- poczucia płci;
- przekonań na temat spraw seksu i płci;
- rozwoju seksualnego;
- rozwoju osobowości.
Seksuolog może skierować pacjenta na badania przedmiotowe do innych specjalistów. Zazwyczaj są to: ginekolog w przypadku kobiet i urolog w przypadku mężczyzn. Może też zalecić przeprowadzenie badań testowych – standaryzowanych skal i kwestionariuszy oraz badań laboratoryjnych (np. poziomu cukru, testosteronu). Rzadziej wymaga wykonania innych badań. Wszystko to ma na celu uzyskanie pełnego spojrzenia na problem pacjenta.
Na podstawie uzyskanych informacji specjalista we współpracy z pacjentem opracowuje plan oddziaływań terapeutycznych (indywidualnie dopasowany do potrzeb danej osoby).
Istnieje wiele sytuacji, które są wskazaniem do konsultacji u seksuologa. Z tym specjalistą warto się spotkać w przypadku trudności z tworzeniem harmonijnych związków, relacji opartych na partnerstwie i miłości. Wskazaniem do wizyty są rozbieżne potrzeby seksualne partnerów. Seksuolog oferuje pomoc przy spadku libido i braku czerpania przyjemności ze współżycia. Warto zgłosić się do niego, jeśli obserwuje się też inne zaburzenia funkcji seksualnych, takie jak m.in. zaburzenia erekcji, przedwczesny wytrysk, zaburzenia doświadczania orgazmu. Wizyta u seksuologa wskazana jest także w przypadku przejawiania niepokojących skłonności seksualnych i nadużywanie pornografii.
Seksuolog będzie wsparciem w przypadku niepewności co do własnej orientacji seksualnej, problemów dotyczących płci. Pomoże rozwiać wszelkie wątpliwości dotyczące rozpoczęcia współżycia oraz obawy dotyczące seksualności osób z rozpoznanymi nowotworami narządów płciowych i rozrodczych. Rozmowa z seksuologiem wskazana jest także dla kobiet w okresie menopauzy i mężczyzn w trakcie andropauzy, którzy mają problemy w sferze seksualnej.
Seksuolog zapewni pomoc w każdym problemie odnoszącym się do płciowości i relacji intymnych.
Psychoterapia indywidualna
Konsultacja psychologiczna seksuologiczna terapia par terapia uzależnień Piaseczno Józefosław
Psychoterapia indywidualna to najskuteczniejszy sposobów pracy nad sobą przy pomocy wsparcia specjalisty. Jej celem jest przywrócenie równowagi i ponowne odnalezienie się w życiu przez osoby, które z jakichś powodów poczuły się zagubione. Dzięki wspólnej pracy psychoterapeuty i pacjenta zmianie ulegają negatywne postawy, błędne lub krzywdzące przekonania oraz niekorzystne zachowania.
Psychoterapia indywidualna służy rozpoznawaniu i nazywaniu problemów oraz poprawie stanu psychicznego. Pozwala spojrzeć na trudności z innej perspektywy oraz pomaga w ich rozwiązaniu.
W trakcie psychoterapii indywidualnej pacjent uczy się rozpoznawać, nazywać i wyrażać emocje: pozwalać sobie na strach, złość, smutek. Buduje na nowo poczucie własnej wartości, uczy się samoakceptacji, odnajduje na nowo sens, radość i poczucie spełnienia.
Psychoterapia indywidualna służy polepszeniu jakości życia pacjenta, a wachlarz barier czy problemów, przy których będzie pomocna, jest naprawdę szeroki. Psychoterapia indywidualna będzie korzystna dla każdej osoby, która zmaga się z jakimś życiowym kryzysem (mogą to być toksyczne relacje, wypalenie zawodowe, uzależnienie emocjonalne lub samotność). Może znacznie polepszyć jakość życia osób, które zmagają się z depresją, zaburzeniami lękowymi (nerwicami) i różnymi zaburzeniami osobowości. Przyda się każdemu, kto potrzebuje rozwiązania problemów w relacjach, związkach lub ma trudność w wyrażaniu i regulowaniu emocji: kontrolowania wybuchów złości, nadmiernego poczucia winy, przytłaczającego smutku.
Równocześnie terapia indywidualna jest dobrym rozwiązaniem dla osób chcących rozwoju, pogłębienia świadomości siebie, lepszego zrozumienia własnych decyzji.
Psychoterapeuta towarzyszy pacjentowi podczas całego procesu terapii, wspiera go i prowadzi do wyznaczonych celów. Rozmawiając z nim podczas regularnych spotkań (na żywo lub online), zwraca uwagę na niedostrzegane lub pomijane fakty, zadaje istotne pytania oraz dostarcza pomocnych narzędzi do radzenia sobie z trudnościami. Co ważne, nie daje konkretnych rad, nie poucza, nie wskazuje gotowych rozwiązań. Zamiast tego pomaga pacjentowi samodzielnie podejmować decyzje, budując w nim wewnętrzną siłę.
Nie ma stałej wytycznej odnośnie tego, ile trwa psychoterapia. Ta kwestia jest bardzo indywidualna i w każdym przypadku ustalana między pacjentem a psychoterapeutą. Czas jednej sesji może się różnić w zależności od modelu pracy psychoterapeuty – w większości nutów psychoterapeutycznych jedno spotkanie trwa 50 minut.
Terapia grupowa
Konsultacja psychologiczna seksuologiczna terapia par terapia uzależnień Piaseczno Józefosław
Psychoterapia grupowa to jeden z rodzajów oddziaływania terapeutycznego, w którym udział bierze określona grupa osób. Członkowie grupy borykają się podobnymi lub takimi samymi objawami, trudnościami czy rozterkami. Regularnie spotykają się raz lub dwa razy w tygodniu o tej samej porze i w tym samym miejscu
Psychoterapia grupowa polega na wewnętrznych mechanizmach i zjawiskach psychologicznych zachodzących między jej uczestnikami podczas sesji terapeutycznych.
Systematyczne spotkania, nad którymi przez cały czas czuwa doświadczony terapeuta, pozwalają członkom grupy doświadczać wielu różnorodnych stanów: od ulgi poprzez poczucie bycia zrozumianym i wysłuchanym, aż po kwestionowanie swoich dotychczasowych przekonań i schematów działania.
Podczas terapii grupowej możliwe staje się także przepracowanie swoich trudnych doświadczeń, nabycie umiejętności interpersonalnych oraz odkrycie o sobie zupełnie nowych, często zaskakujących, faktów.
Wyróżniamy wiele rodzajów psychoterapii grupowej. Różnią się one podejściem teoretycznym, stosowanymi metodami pracy, możliwością dołączania nowych członków, a także samym programem terapii grupowej.
Do najczęściej stosowanych nurtów psychoterapeutycznych należą m.in. podejście Gestalt, podejście interpersonalne, poznawczo-behawioralne, psychodynamiczne czy systemowe.
Wyróżniamy otwarte oraz zamknięte grupy terapeutyczne. Różnią się one możliwością dołączania nowych członków w trakcie toczącego się procesu terapeutycznego.
Niektóre z grup są otwarte dla nowych członków, dzięki czemu uczestnicy terapii bywają na zupełnie różnych poziomach zmiany. Osoby nowe mogą czerpać z doświadczenia i wiedzy bardziej doświadczonych pacjentów. Zyskują dzięki temu motywację do pracy własnej oraz nadzieję na poprawę swojego aktualnego stanu. Natomiast zamknięte grupy terapeutyczne są tworzone przez te same osoby, które razem rozpoczynają oraz kończą dany cykl terapeutyczny. Zapewnia to równomierny rozwój uczestników oraz większą intymność. Pozwala także na budowanie silnych więzi między członkami grupy.
Psychoterapia grupowa posiada niezwykle szerokie zastosowanie w leczeniu oraz wsparciu osób pogrążonych w kryzysie lub doświadczających objawów psychosomatycznych. Jest także skutecznym sposobem na rozwinięcie swojego potencjału.
Psychoterapia grupowa z powodzeniem wykorzystywana jest w leczeniu trudności natury psychologicznej oraz zaburzeń psychicznych. Należą do nich m.in.:
- zaburzenia osobowości,
- zaburzenia zachowania,
- zaburzenia lękowe,
- zaburzenia nastroju,
- zaburzenia odżywiania,
- psychozy,
- uzależnienia.
Ogromną wartość z grupowej terapii czerpią także osoby z syndromem DDA/DDD, syndromem współuzależnienia czy borykające się z niskim poczuciem własnej wartości i trudnościami w relacjach interpersonalnych.
Terapia w formie grupowej okazuje się bezcenna również jako forma wsparcia osób cierpiących na różnego rodzaju choroby somatyczne. Przykładami mogą być:
- grupy wsparcia dla chorych z nowotworami,
- grupy terapeutyczne dla osób z chorobami niedokrwiennymi serca,
- grupy wsparcia dla osób cierpiących na cukrzycę lub np. stwardnienie rozsiane.
- kryzysy psychiczne i doświadczenie traumy
Psychoterapia grupowa umożliwia przepracowanie trudnych wydarzeń życiowych, które niejednokrotnie doprowadzają do poważnych kryzysów psychicznych. Są nimi m.in.:
- utrata pracy,
- śmierć osoby bliskiej,
- rozwód i rozstanie,
- doświadczenie przemocy.
Ze względu na fakt, że uczestników terapii grupowej łączy wiele wspólnych kwestii, są oni w stanie wzajemnie udzielić sobie niezwykle wartościowego wsparcia oraz poczucia bycia wysłuchanym i zrozumiałym.
Grupowa forma terapii niesie za sobą jeszcze jedną możliwość – jest nią rozwój osobisty oraz uzyskanie głębszego wglądu w siebie oraz w swoje emocje, przekonania, schematy postępowania czy zniekształcenia poznawcze.
Z rozwojowych grupy terapeutycznych korzystają osoby, które chcą zmienić swoje życie lub czerpać z niego więcej satysfakcji, rozwinąć w pełni swój potencjał lub wejść na wyższy poziom samoświadomości.
Psychoterapia grupowa zaszczepia w jej członkach nadzieję na poprawę i pozytywne rezultaty pracy nad sobą. Jest to możliwe m.in. dzięki obserwowaniu postępów innych członków grupy. Co istotne, wiara w proces terapeutyczny i jego skuteczność to z kolei jeden z silniejszych czynników leczących.
Terapia grupowa pozwala na zrzucenie z siebie ciężaru wstydu oraz poczucia winy. Jej uczestnicy, często po raz pierwszy w życiu, doświadczają poczucia ulgi. Podczas terapii dowiadują się, że nie tylko oni doświadczają trudnych, wstydliwych czy subiektywnie upokarzających objawów. Uniwersalność przeżyć innych członków grupy okazuje się dla nich niezwykle wspierająca.
Terapia w formie grupowej jest źródłem informacji zwrotnych dla każdego jej członka. Informacji udzielają zarówno terapeuta, jak i inni uczestnicy grupy. Podczas spotkań dzielą się ze sobą doświadczeniami oraz spostrzeżeniami i odczuciami względem poruszanych kwestii. W wielu przypadkach umożliwia to zmieniać własną perspektywę i wyłapywać błędy w myśleniu lub schematyczne reakcje.
Czynnikiem leczącym terapii grupowej jest także możliwość przyjmowania oraz dawania dobra innym uczestnikom. Ma ono postać np. szczerego wsparcia, zrozumienia, podzielenia się swoimi doświadczeniami. Członkowie grupy zaczynają czuć się potrzebni i użyteczni, stają się także częścią czegoś większego od nich samych. Możliwość bezinteresownej pomocy innym staje się dla nich lecząca.
Psychoterapia grupowa umożliwia nabywanie, kształtowanie oraz rozwijanie umiejętności społecznych. Podczas procesu terapeutycznego, członkowie grupy uczą się reagować na siebie, udzielać sobie informacji zwrotnych, przyjmować krytykę lub akceptować odmienne zdanie członków grupy. Czynnikiem leczącym okazuje się także możliwość wyrażania zdrowej empatii, a także nawiązywania relacji pomimo lęku.
Oddziaływanie terapeutyczne w formie grupowej pozwalają jej członkom na przeżycie tzw. katharsis, czyli oczyszczenia. Bezpieczna przestrzeń grupy umożliwia ponowne przeżycie traumatycznych doświadczeń oraz uwolnienie tłumionych emocji. Dzięki temu uczestnicy grupy mogą doświadczyć niesamowitego poczucia oczyszczenia i ulgi.
Psychoterapia grupowa różni się od psychoterapii indywidualnej przede wszystkim specyfiką pracy oraz zjawiskami, które mają miejsce podczas wspólnej pracy osób z podobnymi trudnościami. Choć w wielu kwestiach oba rodzaje oddziaływania terapeutycznego są do siebie bardzo podobne, dla psychoterapii grupowej charakterystyczne jest:
- wzajemne oddziaływanie na siebie członków grupy;
- możliwość otrzymania wielu informacji zwrotnych;
- nabywanie umiejętności społecznych w praktyce;
- poczucie bycia ważną częścią grupy społecznej;
- poznanie osób z podobnymi doświadczeniami życiowymi.
Terapię grupową warto więc wybrać, jeśli odczuwamy trudności w relacjach z innymi ludźmi lub pragniemy uzyskać wsparcie osób, które doświadczyły podobnych problemów, cierpienia czy lęków.
Polecanym rozwiązaniem przez specjalistów zdrowia psychicznego jest także jednoczesne korzystania z psychoterapii indywidualnej oraz psychoterapii grupowej. Każda z nich niesie za sobą odmienną, ale równie istotną, wartość dla klienta.
Jak donoszą licznie przeprowadzane badania i wywiady, psychoterapia grupowa jest co najmniej tak samo skuteczna, jak terapia indywidualna. Jej rezultaty utrzymują się długo po zakończeniu procesu terapeutycznego.
Klienci, którzy skorzystali z grupowej psychoterapii, sprawnie wykorzystują w swoim życiu prywatnym i zawodowym umiejętności oraz kompetencje, które nabyli w trakcie spotkań swojej grupy. Co ważne, zachodzące w nich zmiany okazują się trwałe – podnoszą jakość ich życia, pozwalają także czerpać większą satysfakcję i radość z codziennych kontaktów interpersonalnych.
Terapia rodzin
Konsultacja psychologiczna seksuologiczna terapia par terapia uzależnień Piaseczno Józefosław
Terapia rodzin pomaga rozwiązywać problemy rodziny jako pewnego jednolitego systemu. W systemie takim zmiana jednej części (jednej osoby) wpływa na całość.
Terapia rodzin pomaga odnaleźć harmonię i równowagę w rodzinach, tak, aby zmiana pojedynczej osoby wpłynęła pozytywnie na cały system. Tak, by rodzina wspólnie uczestniczyła w zmianie bez poczucia rozbicia. Dla nas ważne jest usłyszenie historii każdego członka rodziny, każdego punktu widzenia.
Psychoterapeuta pomaga rodzinie w:
- wyrażaniu emocji i uczuć wobec innych członków rodziny,
- ustaleniu nowych zasad domowych,
- ponazywaniu granic każdego członka rodziny,
- obejrzeniu role, które są przypisane danej osobie, a jakie chcecie, by miała,
- prawidłowym komunikowaniu się w rodzinie,
- rozwiązywaniu konfliktów,
- zobaczeniu, która osoba przeżywa emocje innej silniej niż własne,
- dostrzec, kiedy zbyt duże napięcie pomiędzy członkami rodziny,
- nauce konstruktywnego kłócenia.
Terapia dla rodzin, czyli psychoterapia systemowa przeznaczona dla całych rodzin zamieszkujących razem (oprócz dzieci poniżej 7 roku życia) lub mniejszych systemów czyli rodziców z dziećmi.
Terapia jest pomocna w rodzinach, w których pojawiają się problemy takie jak:
- uzależnienia (np. alkoholizm czy narkomania),
- zaburzenia odżywiania,
- zaburzenia behawioralne,
- zaburzenia psychotyczne,
- zaburzenia nastroju (w postaci np. depresji).
Jeśli twoja rodzina przechodzi trudny okres – czy to z powodu stresu, gniewu, żalu czy uzależnienia jednego z jej członków – terapia rodzinna może pomóc Wam wszystkim przejść przez ten trudny czas. Jej celem jest nauczenie par, dzieci oraz rodziców lepszej komunikacji – nowych, zdrowych wzorców postępowania w sytuacjach konfliktowych i kryzysowych.
Kiedy wydaje Ci się, że problemy w Twojej rodzinie są zbyt duże, abyś mógł poradzić sobie z nimi samodzielnie – niewątpliwie nadszedł czas, aby udać się do specjalisty psychoterapeuty.
Choć wyrażenie “terapia rodzinna” sugeruje, że cała rodzina szuka pomocy, to nie jest konieczne, by wszyscy jej członkowie uczestniczyli w terapii. Terapia ta niekoniecznie wymaga, by cała rodzina musiała być w nią zaangażowana na tym samym poziomie.
Nie da się w jednym zdaniu opisać na czym polega terapia rodzinna. Relacje z bliskimi są niezwykle istotne dla naszego zdrowia psychicznego. Dlatego terapia rodzinna skupia się na sytuacjach, w których interakcje i dynamika w rodzinie zostały zaburzone. Może to być np. problem z uzależnieniem jednego z jej członków. Taka terapia na ogół jest krótkoterminowa i skoncentrowana na określonych celach. Bada wzorce, konflikty i sposoby komunikowania się w systemie rodzinnym. Celem nadrzędnym terapii jest identyfikacja i rozwiązywanie problemów wewnątrz rodziny.
Podczas pierwszego spotkania przedyskutujecie problem, który sprowadził Was na terapię. Terapeuta da każdej osobie możliwość porozmawiania o tym, jakie ich zdaniem są główne trudności, z którymi boryka się ona lub cały system rodzinny.
Terapia par
Konsultacja psychologiczna seksuologiczna terapia par terapia uzależnień Piaseczno Józefosław
Psychoterapia par to zbiór różnorodnych oddziaływań dla osób zmagających się z różnorakimi dylematami. Kiedy para przechodzi przez trudny czas, może zgłosić się do terapeuty, który może pomóc partnerom zrozumieć, co dzieje się w ich relacji. Terapia par/małżeństw może pomóc w osiągnięciu większej intymności oraz w poprawie zadowolenia z bycia razem.
Terapia par skierowana jest zarówno do osób pozostających w związkach formalnych jak i nieformalnych oraz do par mężczyzn i kobiet, jak i par jednopłciowych. Ma na celu wspólne rozwiązanie problemu, poprawę jakości relacji czy polepszenie komunikacji między partnerami. Terapię par może prowadzić jeden lub dwóch terapeutów. Sesje, czyli spotkania pary z psychoterapeutą mogą być dłuższe niż w przypadku terapii indywidualnej i trwają zwykle od 50 minut do półtorej godziny (w zależności od stylu pracy terapeuty i umowy z daną parą).
Najczęstszym powodem zgłaszania się par do terapii jest narastające, trudne do wytrzymania, napięcie w relacji. Może być ono połączone z jakimś wydarzeniem, trudną sytuacją lub koniecznością dokonania zmian w funkcjonowaniu związku. Na terapię trafiają również pary, w których to napięcie występuje w sposób ciągły i bywa, że małżonkom trudno określić czego dotyczy.
Powodów zgłoszenia się do terapii par jest wiele:
- objawów jednego z partnerów (np.: depresja, uzależnienie)
- trudności w zniesieniu chronicznego konfliktu, celem małżonków może być jego rozwiązanie lub podjęcie decyzji o rozwodzie
- trudności dziecka spełniają funkcję obniżenia napięcia w relacji małżeńskiej
- nadopiekuńczość i zależność emocjonalna od partnera
- zazdrość, podejrzliwość, brak zaufania w relacji i ograniczanie wolności
- dominacja jednego partnera i obniżanie poczucia wartości drugiego (pasywnego partnera)
- wzajemny antagonizm, obwinianie się
Podczas sesji terapeutycznej pary zajmują się wspólnymi dylematami czy sytuacjami kryzysowymi, które ich poróżniły i negatywnie wpłynęły na jakość wspólnego życia. Można wyodrębnić kilka podstawowych zasad skutecznej terapii par. Oto one:
- Terapia par zmienia pogląd na relacje: zadaniem terapeuty jest pomoc obojgu partnerom w bardziej obiektywnym spojrzeniu na ich związek. Ważnym elementem tego procesu jest redukowanie wzajemnych oskarżeń i nauka spostrzegania swoich emocji. Terapeuta par przeprowadza wywiad z partnerami/małżonkami w celu poznania ich więzi i sposobu interakcji, co pomaga mu postawić hipotezę na temat przyczyn kryzysu. Dzięki temu para może zacząć widzieć siebie i swoje interakcje w bardziej adaptacyjny spośób.
- Terapia par modyfikuje dysfunkcje z zachowania: kolejnym ważnym zadaniem terapeuty par jest próba zmiany sposobu, w jaki partnerzy zachowują się wobec siebie. Oprócz wyżej wymienionej pomocy w zmianie spojrzenia na relację, terapeuta dba także o zmianę zachowania małżonków na takie, które nie obejmuje przemocy fizycznej, psychicznej czy ekonomicznej. To trudny element terapii par/małżeństw. Może się okazać konieczne przerwanie terapii i skierowanie jednego z małżonków do specjalistycznego ośrodka leczenia uzależnień czy do placówki dla osób doświadczających przemocy. Modyfikowanie dysfunkcyjnych zachowań polega również na próbie ich skontrolowania, może to być na przykład zalecenie skonfliktowanym partnerom kłótni o określonej godzinie, co często prowadzi do zmniejszenia awantur.
- Terapia par redukuje unikanie emocji: Partnerzy, którzy nie wyrażają wprost swoich emocji i myśli mogą w konsekwencji oddalać się od siebie. Dlatego kolejnym zadaniem terapeuty par jest pomoc w ujawnianiu tych uczuć i myśli, które do tej pory były ukrywane lub wiązały się z lękiem przed odrzuceniem ze strony partnera.
- Terapia par poprawia komunikację: Skuteczne komunikowanie się jest bardzo istotnym elementem dobrej relacji. Podczas terapii para będzie uczyła się komunikować w taki sposób, aby szanować się wzajemnie. Mowa tu o komunikacji bez obelg, wyśmiewania czy poniżania, kiedy ktoś wyraża swoje uczucia. Innymi słowy pary na terapii uczą się rozmawiać ze sobą! Terapeuta może dawać jasne wskazówki i instrukcje dydaktyczne, aby pomóc parze nawiązać wspierający dialog oraz nauczyć partnerów jakie rodzaje komunikacji są skuteczne a jakie jej typy będą powodować więcej konfliktów. Małżonkowie mogą na przykład nauczyć się jak bardziej efektywnie i empatycznie słuchać.
- Terapia par promuje mocne strony: Terapeuci par promują zasoby i mocne strony związku aby budować jego odporność, zwłaszcza kiedy terapia zbliża się ku końcowi. To naturalne, że podczas terapii uwaga skupia się wokół problemów i trudności, równie ważne jest jednak dostrzeganie i podkreślanie tych obszarów, w których para funkcjonuje dobrze i skutecznie. Takie działanie pozwala czerpać więcej radości z relacji. Terapeuci par często są aktywni w promowaniu mocnych stron w relacji, mogą nawet zalecić jednemu z parterów aby robił to, co podoba się drugiemu.
Przeciwwskazania do prowadzenia terapii par/małżeństw
Istnieją sytuacje, kiedy prowadzenie terapii pary jest niewskazane, nawet jeśli partnerzy deklarują silną chęć jej podjęcia. Chodzi o stosowanie przemocy fizycznej między partnerami, istnienie choroby psychicznej u jednego lub obojga partnerów, pozostawanie w innych związkach i brak motywacji do rezygnacji z jednego z nich, podjęcie przez jednego z partnerów decyzji o rozwodzie przy nieakceptacji tej decyzji przez drugiego. Jeśli terapeucie uda się na wstępnym etapie konsultacji zauważyć jeden z wyżej wymienionych problemów to może zaoferować pomoc odpowiednio wykwalifikowanych instytucji czy osób (psychiatra, mediator, centrum interwencji kryzysowej).
Terapia dzieci
Psychoterapia dzieci i młodzieży różni się od terapii dorosłych. Do gabinetu wchodzą wówczas nie tylko dzieci/nastolatki mierzące się z jakimś kłopotem, ale również ich zmartwieni i zatroskani rodzice. Z tego powodu psychoterapeuta zaprasza najpierw rodziców, by poznać ich punkt widzenia, a następnie spotyka się z dzieckiem/nastolatkiem, by poznać ich sposób patrzenia na zgłaszany kłopot.
Terapia zawsze poprzedzona jest tymi konsultacjami, które mają na celu nazwanie problemu i zastanowienie się, jaka forma leczenia będzie najbardziej adekwatna: indywidualna, grupowa, rodzinna. Czasami też terapeuta w trakcie konsultacji może wskazywać na inne niż psychoterapia formy pomocy.
Psychoterapia dzieci i młodzieży różni się od terapii dorosłych. Do gabinetu wchodzą wówczas nie tylko dzieci/nastolatki mierzące się z jakimś kłopotem, ale również ich zmartwieni i zatroskani rodzice. Z tego powodu psychoterapeuta zaprasza najpierw rodziców, by poznać ich punkt widzenia, a następnie spotyka się z dzieckiem/nastolatkiem, by poznać ich sposób patrzenia na zgłaszany kłopot. Terapia zawsze poprzedzona jest tymi konsultacjami, które mają na celu nazwanie problemu i zastanowienie się, jaka forma leczenia będzie najbardziej adekwatna: indywidualna, grupowa, rodzinna. Czasami też terapeuta w trakcie konsultacji może wskazywać na inne niż psychoterapia formy pomocy.
Psychoterapia jest dialogiem i opiera się na rozmowie, a jej założeniem jest uzyskanie lepszego rozumienia swojego świata wewnętrznego, co zwiększa zdolność do dokonania zmiany w zachowaniu, myśleniu, postrzeganiu jakiegoś elementu rzeczywistości. W przypadku dzieci sposobem rozmowy jest swobodna zabawa, w której dzieci ujawniają swoje myśli, pragnienia, doświadczenia. Terapeuta w ten sposób poznaje świat wewnętrzny dziecka i podczas regularnych spotkań konsultacyjnych z rodzicami, przybliża go im, aby mogli lepiej rozumieć to, co dzieje się z ich dzieckiem. W przypadku nastolatków terapia przypomina rozmowę, w której nastolatek dzieli się tym, co przeżywa, i z pomocą terapeuty stara się zrozumieć towarzyszące mu przeżycia i myśli. Wiek nastoletni wiąże się z powolnym usamodzielnianiem się młodej osoby i przekłada się na mniejsze włączanie rodziców nastolatka w terapię. Służy to temu, by nastolatek miał poczucie przestrzeni na przyglądanie się swoim uczuciom. Cel w terapii jest określany przez pacjenta, bo dzięki temu możliwe jest pojawienie się motywacji do pracy.
Kiedy zgłaszać się na psychoterapię ?
Wychowanie dziecka zwykle wiąże się z wieloma rozterkami. Niejednokrotnie rodzice obserwują zaskakujące zachowania swoich podopiecznych, które budzą w nich szereg wątpliwości. Istnieje grupa zachowań adekwatnych dla danego wieku rozwojowego, takich jak koszmary senne, kłopoty z jedzeniem czy wybuchy złości, które z czasem samoistnie zanikają. Jednakże, jeśli jakieś zachowanie trwa dłużej i w znacznym stopniu zaburza codzienne funkcjonowanie dziecka/nastolatka oraz jego rodziny, a także przekłada się na pojawienie się innych trudności, wówczas warto rozważyć konsultację z psychoterapeutą, aby wspólnie zastanowić się nad możliwymi rozwiązaniami.
Ważne elementy psychoterapii dzieci i młodzieży
Psychoterapia jest procesem rozciągniętym w czasie. Częstotliwość spotkań zależy od zgłaszanego problemu i przyjętej metody leczenia, ale najczęściej odbywają się one raz w tygodniu. Regularność spotkań ma ogromne znaczenie, ponieważ tylko dzięki stałości może budować się relacja między terapeutą a dzieckiem, w której dziecko ma szanse zaufać i przedstawić swoje trudności. Psychoterapeuta nie zastępuje rodzica, jest jedynie postacią, która ze względu na swoją neutralność pomaga dziecku przechodzić przez trudne myśli i uczucia. Budowanie zaufania wymaga poczucia komfortu, dlatego psychoterapeuta kieruje się zasadą poufności – stara się przedstawiać rodzicom swoje rozumienie kłopotu, nie ujawniając nikomu wątków poruszanych przez dziecko czy nastolatka. Wyjątkiem jest sytuacja zagrożenia życia bądź zdrowia pacjenta, wówczas terapeuta ma obowiązek poinformować rodziców. Skuteczność terapii i jej czas trwania są wysoko skorelowane z rodzajem zgłaszanego problemu i zaangażowaniem każdej ze stron: dziecka, rodziców i psychoterapeuty. Brak regularności w spotkaniach, nieobecność rodziców na konsultacjach oraz częste nieobecności terapeuty mogą znacząco spowolnić proces leczenia.